Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Άτιτλο (Η μεγάλη αναμέτρηση έρχεται ....)

      






















                γ'

Η μεγάλη αναμέτρηση έρχεται
όταν πάψεις να καλείς
τον φόβο αγάπη

σπάζεις το κέλυφος
ο έρωτας πέφτει στη θάλασσα
λες είμαι έτοιμη
ξεδιπλώνεσαι όπως το κύμα
γεννιαόδωρο
στροβίλισμα στον άνεμο
δακρύζει η συνείδηση στην αρμονία
με το για πάντα ποθητό
το αντίθετό της και το ξένο

όσο κρατάει το φλας μιας μηχανής
τυφλώνεσαι κι έπειτα βλέπεις
πού βρίσκεσαι και
πόιες οι αποσκευές σου

έχουμε πολύ δρόμο ακόμα

όσο επιμένεις να ζεις στην αντανάκλαση
του ειδώλου σου
(άραγε μέχρι πότε;)
ο ξένος θα παραμονεύει
τιμωρός κι ύστερα δραπέτης
ασύλληπτος.

Βικτωρία Καπλάνη
από τη συλλογή Ήχοι - Απόηχοι, 2007
Ενότητα : Είσοδος (1998 - 2000)

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο φόβος έχει πολλά πρόσωπα.
Συχνά μεταμφιέζεται σε αγάπη, για να σε τυφλώσει η παραμυθία της.

Όμως, η αγάπη είναι ελευθερία.
Ή, τουλάχιστον, έτσι θα 'πρεπε...

Μου αρέσουν οι στίχοι της Βικτωρίας Καπλάνη (και του β' άτιτλου, επίσης).

Ο πίνακας συνοδεύει υπέροχα τις λέξεις.
Κια τις αναδεικνύει, θα έλεγα...

Κική

Poet είπε...

Μεγάλη κουβέντα η ελευθερία, Κική μου. Μόνο το φάντασμά της βλέπουμε τριγύρω.

Ας είναι λοιπόν και λίγο φόβος η αγάπη, ίσως αυτό την κάνει πιο ανθρώπινη.

Χαίρομαι που σου αρέσουν οι χαμηλών τόνων στίχοι της Βικτωρίας και για να σε ανταμείψω θα αποκαλύψω αμέσως ένα μικρό θελκτικό μυστικό. Η Βικτωρία δεν είναι μόνο καλή ποιήτρια, είναι και καλή τραγουδίστρια. Τις προάλλες μάλιστα την ακούσαμε μαζί με μια θαυμάσια κομπανία στο Σαράι επί της οδού Λαμπράκη.

Τέλος, για μία φορά ακόμη έπαινος στους πίνακες και τις εικόνες της Γιάννας μας. Τι κοριτσάκι είναι αυτό πια !!!


Ανώνυμος είπε...

"...κι αν είναι να περάσω
μια ζωή στη σκλαβιά –έτσι κι αλλιώς–
ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης."
λέει ο Μιχάλης Γκανάς.
Τι τρυφερά συγκινητικό!

Όσο για "Το φάντασμα της ελευθερίας", το έχει ...περιποιηθεί κανονικά ο Μπουνιουέλ.

ΥΓ. Πολυτάλαντη η ποιήτριά μας λοιπόν..


Κική

Poet είπε...

Τρυφερά συγκινητικό και ολίγον μελό, δεν νομίζεις; Σαν να διαβάζω τίτλο ελληνικού έργου της δεκαετίας του 1950.

Ναι, όλα έχουν λεχθεί, αν και τα ξεχνάμε για να τα ανακαλύψουμε και πάλι.

Πολυτάλαντη και σεμνή, Κική μου.

Poet είπε...

Κάτι μου θύμιζε και το έψαξα στο Google. Ιδού λοιπόν:

«Η Σκλάβα της Αγάπης, γνωστό και ως Πείραμα στον Κίνδυνο είναι ο τίτλος αμερικάνικης μελοδραματικής ταινίας του 1944 με πρωταγωνίστρια την Χέντι Λαμάρ. Ήταν υποψήφιο για το βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία καλύτερης εσωτερικής διακόσμησης».

Ανώνυμος είπε...

Και μελό. Και μεγάλα λόγια -αν τα αποφορτίσεις. (Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.)

Πολύ μου άρεσε το βραβείο "εσωτερικής" διακόσμησης.
Εννοεί του ...εσωτερικού της κόσμου;
(Κάτι απορίες που έχω κι εγώ...)

Κική

Poet είπε...

Ναι, η υποψηφιότητα για το βραβείο εσωτερικής διακόσμησης είναι ύψιστη διάκριση (κάτι για γλάστρες μου θυμίζει).

Παρόλα αυτά όμως, θα μου επιτραπεί να πω ότι η Χέντι Λαμάρ δεν έφτασε ποτέ στα υψίπεδα μελοδράματος των Αμεντέο Νατσάρι-Υβόν Σανσόν. Κρίμα!!